Problem przedłużacza wystąpił po zakupie jednofazowej spawarki inwertorowej, której przewód zasilający o przekroju 3x2,5 mm2 zakończony został przez producenta popularną wtyczką 16 A. Spawarka posiada regulację prądu spawania od 10 do 200 A.
 |
| Tabliczka znamionowa spawarki inwertorowej. |
Natychmiast pojawiły się wątpliwości co do zasilania takiej spawarki z gniazdka 16 A.
Pierwsza myśl to obciąć istniejącą wtyczkę i zamontować dostępną na rynku wtyczkę 32 A. Wykonać przedłużacz 3x4 mm2. W dostępnych miejscach zamontować gniazda jednofazowe 32 A.
W takim rozwiązaniu utraciłbym mobilność malutkiej, ważącej jedynie 3,5 kg, spawarki.
Postanowiłem sprawdzić ile da się "wycisnąć" z przedłużacza jednofazowego.
Potrzebuję przedłużacz o długości 30 metrów.
Do budowy przedłużacza postanowiłem wykorzystać przewód w izolacji i w oponie gumowej 3x2,5 mm2. Wybór padł na przewód H05RR-F. Obciążalność tego przewodu producent określa na 25 A dla temperatury do 50*C. Dopuszczalna temperatura pracy dla przewodu w oponie gumowej wynosi 70*C (inne katalogi podają dopuszczalną temperaturę 60*C). Dla tej temperatury współczynnik korekcji obciążenia wynosi 0,71; co nam daje w tej temperaturze maksymalne obciążenie przedłużacza już tylko 17,75 A (pewnie nigdy nie doprowadzę do nagrzania się przedłużacza do takiej temperatury).
Podczas spawania elektrodą o średnicy 3,25 mm będę pracował w zakresie 80 do 130 A.
Oszacujmy moc dla poboru z sieci 25 A.
25 A x 230 V x cos(fi)0,76 = 4.370 W
Wtyczki i gniazda zasilające opisane są jako 16 A; muszę ocenić na ile "krytyczna" jest podana wartość 16 A 250 V.
Do zrobienia przedłużacza wybrałem gniazdo i wtyk przenośne określone przez producenta jako HEAVY DUTY o podwyższonej wytrzymałości mechanicznej do użytku na zewnątrz IP-54.
 |
| Komplet wtyczka - gniazdo HAEVY DUTY 16 A 50 V. |
 |
| IP-54 |
Dość solidnie wyglądające gniazdo z puszką wykonane w klasie IP-54.
Po zakupach nastał czas na podłączenie. Do głównej tablicy sprowadziłem wiele lat temu przewód zasilający 6 mm2. Gniazdo wystarczy, że podłączę przekrojem 2,5 mm2, tym bardziej, że dystans do podłączenia był jedynie 30 cm. Ponieważ miałem wiele resztek przewodów - trzeba zmierzyć średnicę gołej żyły aby wybrać właściwy. Szukałem średnicy 1,78 mm. Okazało się, że żaden z przewodów, który kupiłem jako przewód o przekroju 2,5 mm2 nie miał właściwej średnicy. Wszystkie miały średnicę zaniżoną, najczęściej 1,5 mm czyli tylko 1,77 mm2. Ostatecznie znalazłem przewód kupiony jako 4 mm2 posiadający średnicę 2 mm. Uzyskałem w ten sposób przyłącze o polu przekroju = 3,14 mm2.
Polecam innym sprawdzenie czy też są oszukiwani podczas zakupu przewodów elektrycznych (!)
Normy niemieckie podają max średnicę żyły.
1,0 mm2 powinien mieć średnicę = 1,13 mm w/g DIN max średnica żyły to 1,2 mm
1,5 mm2 = 1,38 mm 1,5 mm
2,5 mm2 = 1,78 mm 1,9 mm
4,0 mm2 = 2,26 mm 2,4 mm
6,0 mm2 = 2,76 mm 2,9 mm
Dobór zabezpieczenia gniazd i przedłużacza elektrycznego.
 |
Tablica z gniazdami siłowymi
uzupełniona o gniazdo 230V
i zabezpieczenie nadmiarowo-prądowec 20 A.
|
Zbliżenie
na
zabezpieczenie
nadmiarowo-prądowe
C 20 A
Zmierzyłem prąd pobierany z sieci przez spawarkę podczas spawania ceownika hutniczego 100 mm z kątownikiem o ściance 4 mm
Prąd na wyświetlaczu spawarki ustawiłem na 100 A.
Spoiny zostały ładnie przetopione.
Wynik pomiaru zawierał się między 23 A a 30 A. Wartość 30 A była osiągnięta tylko jeden raz. Przedłużacz 230 V nie nagrzał się. Wtyki i gniazda również były zimne.
Natomiast robocze przewody spawalnicze o przekroju 25 mm2 osiągnęły temperaturę ok. 50*C..
Zabezpieczenie nadmiarowo-prądowe C 20 A, na tablicy z powyższego zdjęcia, nie wyzwoliło się.
