Życzenia

 

Obserwacja Perseidów.

Korzystając z gwieździstej nocy wybrałem się na sztucznie usypany cypel półwyspu Kanoni nad morzem Jońskim. Oczy zwróciłem w kierunku Albani, gdzie w oddali, nad kontynentem, nie bylo widocznej łuny świateł nad miastami. Obserwacje prowadziłem przez około 90 minut. Zaobserwowałem jedynie sześć meteorów. Trzy z nich miały "słuszny" kierunek lotu, kolejny wyznaczył tor pod kątem ok 65* do pierwszych trzech, kolejny zostawił ślad pod kątem około 135*, a ostatni praktycznie rozbłysł i momentalnie zgasł - nie zdołałem określić kierunku lotu. Niestety nie stwierdziłem występowania "deszczu" meteorów z gromady Perseidów, który powinien mieć natężenie oczekiwanych zjawisk na poziomie 500 do 1.000 śladów w ciągu godziny a warunki do obserwacji były wyśmienite.

Beztroskie nurkowanie.

 Bardzo lubię nurkować; tak po prostu z maską i rurką (snorkeling). Nurkując udalo mi się w jednym tępie płynąć za ławiczką 5 ryb wielkości ludziej dłoni. Było to w morzu Jońskim w pobliżu wyspy Korfu, 100 metrów od Wyspy Mysiej. Ryby tak jakby wyczuły moją obecność i kiedy zorientowały się, że zostaję w tyle - zaczekały na mnie. Za chwilę odwdzięczyłem sie i zaczekałem na nie, kiedy to odnalazły chwilowe żerowisko. Taki stan rzeczy trwał kilkanaście minut. Słoneczny dzień, ciepła woda, w wodzie rozpoznałem kilkanaście gatunków ryb, odnalazłem kilka ukwiałów, zobaczyłem dużego, szybko przemieszczającego się kraba z niebieskimi odnóżami - po prostu idylla. W pewnym momencie, kątem oka zobaczyłem najpierw rączki później białą haftowaną sukienkę, kolejno nóżki bez bucików ... zmroziło mnie !  Upłynęło kilka chwil zanim "pozbierałem się" i realnie oceniłem co tak naprawdę jest w wodzie. Szyba maski i słup wody morskiej zniekształcają perspektywę i realną ocenę odległości. Przede mną była w wodzie dziewczęca lalka.  Lalka była tak realistycznie wykonana i ubrana, że przez chwilę  myślałem, że mam do czynienia z topielcem. Muszę się przyznać, że przerwałem nurkowanie, dopłynąłem do brzegu aby pozbierać myśli i się uspokoić.                 Lalkę pozostawiłem w wodzie...

Kolej Warszawsko-Wiedeńska

Dziś uczestniczyłem w uroczystościach 175 rocznicy uruchomienia Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

Karta potwierdzająca łączność ze stacją

SP0KWW

wydaną z okazji

150 lat KOLEI WARSZAWSKO-WIEDEŃSKIEJ

Grodziski Klub Krótkofalowców zorganizował okolicznościową radiostację, pracującą z okazji 150 rocznicy otwarcia pierwszego odcinka linii kolejowej na terenie Królestwa Polskiego z Warszawy do Grodziska Mazowieckiego.

Trudno uwierzyć, że upłynęło już 25 lat od czasu, kiedy wszyscy członkowie Klubu, w tym i ja,  w wyznaczonych godzinach zdobywaliśmy łączności spod znaku okolicznościowego SP0KWW. 

Karty QSL potwierdzające łączności rozsyłane są za pośrednictwem biur QSL lub, dla krótkofalowców, którzy nie są członkami Polskiego Związku Krótkofalowców, bezpośrednio drogą pocztową. Będąc na dworcu kolejowym w Grodzisku Mazowieckim, w kiosku, wypatrzyłem okolicznościowe znaczki przyklejone do kopert z okolicznościowym stemplem pocztowym "150 LAT KOLEI NA ZIEMIACH POLSKICH 1845-1995". Bardzo się ucieszyłem; otrzymanie okolicznościowej karty QSL w tak pięknej kopercie dodatkowo podnosiło wartość całej imprezy. Panią w kiosku poprosiłem o wszystkie tzw. "całostki", było ich 49 szt. W Klubie Krótkofalowców SP5PMU wszyscy ucieszyli się z mojego zakupu. Radość nie trwała długo. Po dwóch dniach, od portiera w moim zakładzie pracy, otrzymałem telefon, że poszukuje mnie pani ze stacyjnego  kiosku. Pani ekspedientka była bardzo zdenerwowana; okazało się, że koperty ze znaczkami i stemplem okolicznościowym przygotowane były dla specjalnych gości obchodów 150 rocznicy i Ona bardzo mnie prosi aby mogła je ode mnie odkupić, ponieważ nie powinna udostępniać ich do sprzedaży. Zaadresowałem i wysłałem do tej pory tylko dwie koperty. Pozostało mi 47 sztuk - spełniłem prośbę kobiety -  nie pozostawiłem sobie na pamiątkę nawet jednej sztuki. Swoją drogą, jak mnie ta kobieta odnalazła ?! 

W 175 rocznicę uruchomienia kolei miałem przyjemność wysłuchać przemówienia Pana Burmistrza Benedykcińskiego, wsłuchać się w dźwięki orkiestry dętej w Parku Skarbków i obserwować składania wieńców pod pomnikiem Kolejarza przed Dworcem Kolejowym w Grodzisku Mazowieckim. 

Uroczystości związane ze 175 rocznicą uruchomienia Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej.

             

Tablice z zebranymi informacjami o uruchomionym odcinku Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej

Czterostronicowy, formatu A-3,  GONIEC GRODZISKI rozdawany podczas 175 rocznicy.

Brakowało mi akcentu krótkofalarskiego - jest w tym trochę mojej winy, chyba lenistwo a może obawa przed koronawirusem ?!

Antena Yagi-Uda 144 MHz w/g N4UJW

Na stronach www szukałem opisu prostej anteny do zabrania ze sobą na radiowe ekspedycje.

Natrafiłem na dość ciekawe rozwiązanie zasilania wibratora zaproponowane przez N4UJW.

Z kalkulatorów antenowych wynika, że zysk energetyczny takiej anteny można oszacować na:

 7,2 dBi. 

Tłumienie przód - tył = 20 dB  F'/B.

Wymiary zbudowanej anteny:

                           Reflektor 1040,6 mm.

                           Wibrator   960,6 mm (rurka 475,3 mm + 10 mm odstępu + rurka 475,3 mm).

                           Direktor    842,8 mm.

                                                           rurka aluminiowe fi=12x1 mm

                           Nośnik  1.000 mm (boom odizolowany od reflektora, wibratora i direktora).

                                                           profil aluminiowy 25x25x1,5 mm

Odległość: reflektor < - >  wibrator  = 417,2 mm.

Odległość: Reflektor < - >  direktor = 737,0 mm.

Dla mobilności całość została skręcona śrubami ampulowymi i nakrętkami motylkowymi ze stali A-2. 

Użyłem śrub ampulowych M5 o długości 40, 50 i 60 mm oraz śrub M6 z łebem sześciokątnym 40 mm.

Niestety masa gotowej anteny osiągnęła 1,30 kg - i jest mało prtable.

Antena Yagi-Uda wykonana przeze mnie na podstawie pomysłu N4UJW.

Odnaleziony rysunek, który zainspirował mnie do budowy 3-el. beam'a.

Gniazdo UC-1 umieściłem na płytce poliwęglanowej.
Wymiar płytki 50x85x5 mm.
Do transportu anteny cały wibrator jest demontowany.

Sposób mocowania reflektora i direktora do nośnika.
Wykorzystałem obejmy przeznaczone do hydrauliki siłowej.
Do transportu: reflektor i direktor, po zluzowaniu śrub są wysuwane z obejmy.

Szczegół podłączenia
gorącej żyły koncentryka bez oplotu.
Uwaga !  Nie zaślepiać otworu. 

Pora na pomiary, które wykonałem dość niskiej klasy miernikami w.cz.
Podczas pomiarów antena zamontowana była w polaryzacji pionowej.

Pierwsze pomiary wykonałem analogowym miernikiem krzyżowym MFJ 145 MHz
w dwóch zakresach:
          - do   30 W dla mocy nadajnika TRX'a 5 W,
          - do 300 W dla mocy nadajnika 60 W.
Drugą serię pomiarów wykonałem cyfrowym miernikiem PWR/SWR wykonanym przez Zdzisława Gryń  SP2GPC dla 145 MHz w dwóch zakresach mocy:
          - do   15 W dla mocy nadajnika 5 W,
          - do 150 W dla mocy nadajnika 60 W.

	MOC	144,00 MHz	145,00 MHz	146,00 MHz
MIERNIK MFJ	5 W	1,2 : 1	1,1 : 1	1,05:1
	60 W	1,8 : 1	1,7 : 1	1,3:1
MIERNIK SP2GPC	5 W	1,0 : 1	1,0 : 1	1,0:1
	60 W	1,0 : 1	1,1 : 1	1,3:1

Miernik S-A-A-2 VNA 

144,450  MHz	47,8  Ω
144,600  MHz	49,3  Ω
144,750  MHz	50,8  Ω
144,900  MHz	52,3  Ω
145,050  MHz	53,7  Ω
145,200  MHz	55,1  Ω
145,350  MHz	56,3  Ω
145,500  MHz	57,6  Ω
145,650  MHz	59,0  Ω

Antenę skierowałem na wschód.
Próbna łączność Milanówek - Siedlce  (120 km)  z raportem 5. 9.
Myślę, że mogę być zadowolony ze swojej pracy; właściwie ze swojej nowej anteny.

Digi Mode Interface dla YAESU FT-818ND

Mimo prostoty rozwiązania, podczas łączenia popełniłem kilka błędów, dlatego zdecydowałem się zebrać w jednym miejscu notatki z wykonania Digi Mode Interface (interfejsu separującego) i jego podłączenia.
Błędy odnalazł autor tego konkretnego rozwiązania Ryszard-SQ9MDD
za co serdecznie Mu dziękuję.
Interface umożliwia połączenie TRX'a z komputerem zapewniając bezpieczną pracę emisjami cyfrowymi: PSK, RTTY, SSTV, MFSK, HELL, JT65, OLIVIA.
Bezpieczną pracę zapewnia separacja galwaniczna pomiędzy radiostacją a PCtem zrealizowana na dwóch transformatorach BOURNS LM-NP-1001-B1L o przekładni 1:1 oraz jeden, jednokanałowy  transoptor 4N25 o napięciu izolacji 5kV.
Projekt opisany jest na stronie Ryszarda: http://tech4.pl/SQ9MDD/?p=664

Podobne rozwiązanie z rozrysowanym wtykiem MINI DIN odnaleźć można pod adresem:
https://www.pe0sat.vgnet.nl/home-made/audio-interface/

Zachęcam do sięgnięcia do książki Krzysztofa Dąbrowskiego OE1KDA:
ŁĄCZNOŚCI CYFROWE NA FALACH KRÓTKICH wydanej w dwóch tomach  w Wiedniu w 2011 roku.

Sposób podpięcia INTERFACE Ryśka-SQ9MDD z TRX'em YAESU FT-818ND.

Ryszard-SQ9MDD udostępnił "dla wszystkich" płytkę drukowaną PC-Radio INTERFACE
w Spółce MERKAR z Katowic.
https://www.merkar.pl/obwody-udostepnione-przez-klientow.html

Cena pojedynczej płytki to: 4,75 zł + koszty przesyłki (listopad 2019 roku).
Adres pod którym można złożyć zamówienie: merkar@merkar.pl

Na obudowę wykorzystałem gotowe pudełko Z-76 wykonane z ABS z Firmy MASZCZYK.
Wybrałem obudowę transparentną czerwoną (!) w cenie 7,20 zł.

Obudowa Z-76 MASZCZYK.

Obudowa ma wymiary: 109 x 60 x 28 mm, skręcana jest czterema wkrętami i posiada otwory przygotowane wewnątrz, pasujące pod otwory płytki Ryszarda-SQ9MDD.

Gotowy interfejs separujący dla FT-818ND.

Możemy skorzystać z projektu 3D obudowy zaprojektowanej przez Ryszarda-SQ9MDD.
Wydrukowana obudowa składa się z dwóch elementów. Projekt zamieszczony jest na portalu:

https://www.thingiverse.com/thing:4212811

Rendering w kolorze niebieskim....

Wydrukowana obudowa przez autora projektu Ryszarda-SQ9MDD.

Uwaga: tranzystor PNP BC560 należy wlutować odwrotnie w stosunku do rysunku na solder masce choć opis nóżek tranzystora jest prawidłowy.

Wykorzystałem gotowy przewód Mini Din przeznaczony na przedłużacz dla myszy lub klawiatury PS-2.
W moim przypadku:
pod pin 2 czyli GND podpięta była żyła w kolorze niebieskim,
pod pin 1 czyli DATA IN podpięta była żyła zielona,
pod pin 3 czyli PTT podpięta była żyła żółta,
pod pin 5 czyli DATA OUT 1.200 bps podpięta była żyła czerwona.
Początkowo próbowałem wykorzystać przewód od uszkodzonych: myszki komputerowej, lub klawiatury, jednak zawsze brakowało do podłączenia jakiejś żyły.
Przewód od klawiatury posiada żyły: 1, 3, 4, 5. Brakuje 2.
Przewód od myszy komputerowej posiada żyły: 2, 3, 4, 6. Brakuje 1 i 5.
Natomiast można spokojnie wykorzystać przewody myszy komputerowej zakończony wtykiem DB9. Ma one żyły podpięte pod piny 2, 3, 5, 7. Tylko decydując się na DTR brakuje nam żyły podpiętej pod pin 4.

SP-DX Contest 2020

W tym roku zrobiłem łączności z 24 krajami Europy:

9A	CHORWACJA
DL	NIEMCY
ER	MOŁDAWIA
EU	BIAŁORUŚ
F	FRANCJA
G	WIELKA BRYTANIA
HA	WĘGRY
HB	SZWAJCARIA
I	WOCHY
LY	LITWA
LZ	BUŁGARIA
OK	CZECHY
ON	BELGIA
OZ	DANIA
PA	HOLANDIA
S5	SŁOWENIA
SM	SZWECJA
SV	GRECJA
UA	ROSJA
UA2	okręg KALININGRAD
UR	UKRAINA
YL	ŁOTWA
YO	RUMUNIA
YU	JUGOSŁAWIA

Nie mam się czym pochwalić, brak innych kontynentów, wszystkie łączności w obszarze Europy 

(brak mnożników !).

Ostatecznie trafiłem na 156 miejsce w kategorii SOAB PHONE LP

Jak było wcześniej ?

W 2002 roku byłem 67 SO AB SSB.

W 2003 roku byłem 52 SO AB SSB.

W 2004 roku byłem 33 SO AB PHONE LP.

W 2005 roku byłem 14 SO TB MIX. 

W 2006 roku byłem 17 SO ABMIXED LP.

W 2007 roku byłem 13 SO AB PHONE LP   to mój najlepszy wynik w SPDX CONTEST  !

Георгий Члиянц - UY5XE

We Lwowie, w 2004 roku, miałem przyjemność poznać wspaniałego krótkofalowca Grzegorza-UY5XE uhonorowanego: DXCC-HR mix, Premier IOTA Award, RRA-HR, W.A.B.A., DIG-Tr., YASME, 58-DUF, 5B-DXCC, autora wielu opracowań poświęconych bliskim nam tematom w tym:

1.      „Dla DX-mena” Broszura opisuje programy dyplomowe, regulaminy zawodów, zawiera bank danych IARU i UARL, wymienia adresy biur QSL.

2.      „Historia” jest zbiorem informacji o początkach elektro-, radio-  techniki i komunikacji.

3.      „Twoja droga w eter” Broszura zawiera materiały gwarantujące zdanie egzaminów na wszystkie stopnie licencji krótkofalarskich.

4.      „Narodziny i rozwój krótkofalarstwa” Autor na ponad 90 stronach opisuje rozwój krótkofalarstwa na terytorium byłego Związku Radzieckiego. Wylicza zbiory eksponatów muzealnych i kolekcje prywatne  poświęcone krótkofalarstwu podając adresy i nazwiska osób opiekujących się ekspozycjami. Broszura zawiera olbrzymią ilość ilustracji i fotografii w tym pierwszych kobiet krótkofalowców. Wymienia pierwsze przyznane znaki nadawcze klubowe i indywidualne oraz nasłuchowe. Nie pomija „trudnego” tematu represjonowania krótkofalowców w latach 1930-1950.

5.      „Krótkofalowcy – kto jest kto !” Broszura rozszyfrowuje ponad 300 znaków krótkofalowców. Są wśród nich monarchowie, pisarze, astronauci, piloci, aktorzy, piosenkarze, sportowcy, dyplomaci, bankowcy, misjonarze, podróżnicy, naukowcy. W broszurze wymienieni są krótkofalowcy, którzy wykonali pierwsze unikalne na skalę światową QSO. Odnaleźć możemy znane znaki takie jak G5RV czy HB9CV jak również poznać nowe np.: założycieli firmy Rohde&Schwarz, firmy Collins czy kosmonautów z promów Atlantis, Columbia i Discovery. Okazuje się, że prezydenci: Chile, Ruandy, Włoch, Nikaragui i Argentyny też byli krótkofalowcami. Aktor Marlon Brando pracował aż spod 6 znaków. UY5XE przytacza znak krótkofalowca, który wykonując 48.100 łączności w 1978 roku trafił do Księgi Ginessa. Broszura ilustrowana jest wieloma ciekawymi kartami QSL w tym QSL’kami wykonanymi na banknotach lub stylizowanych na wzór banknotów.

6.      „Jego znak wywoławczy - RAEM”. Broszura składa się z dwóch części. Pierwsza część opisuje chronologicznie krótkofalarską stronę życia  polarnika, doktora geografii, filatelisty Ernesta Teodorowicza Krenkiela, żyjącego w latach 1903-1971. W 1930 roku Krenkiel ustanowił rekordową odległość w półtoragodzinnej łączności na fali 43m. z mocą nadajnika 250W wynoszącą  20.000 km. Druga część przytacza między innymi opowiadania z publikacji „Na krótkiej fali”.

7.      „Historia jednego SOS”poświęcona osobie N. Schmidta, który odebrał sygnał wołania o pomoc z tonącego statku ITALIA. Jest to znacznie rozszerzona historia opisana w 6 numerze z 2003 roku miesięcznik RADIO.

8.      „Nasz pierwszy krótkofalowiec” Mowa o Siergieju Stiepanowiczu Żydkowskim.

9.      „Krótkofalowcy – Czarnobylowi” Broszura opisuje udział krótkofalowców, w tym również autora opracowania, w usuwaniu resztek paliwa rozrzuconego wokół reaktora elektrowni w Czarnobylu z użyciem dwóch odpowiednio przystosowanych ŁUNOCHODÓW. Krótkofalowcy usuwający skutki awarii atomowej elektrowni powołali 7 października 1990 roku krótkofalarskie stowarzyszenie „Świat-Czarnobyl”. Corocznie, poczynając od 26 kwietnia 1991 roku, stowarzyszenie organizuje  „Memoriał pamięci Czarnobyla”. Sponsorem memoriału jest miesięcznik RADIO a wydanie broszury dofinansował Russian Contest Club.

UY5XE swoje opracowania wydaje w formie papierowej, jak również pod postacią cyfrową.
Wszystkie pozycje wydane są w języku rosyjskim.

10.  „Historia krótkofalarstwa we Lwowie” Jest to kronika obejmująca lata 1924 – 1939. Broszura wydana została w 75 rocznicę założenia pierwszego krótkofalarskiego klubu w Europie. Klubu, który do dnia dzisiejszego utrzymuje bardzo wysoki poziom aktywności DX-owej nieustannie zdobywa prestiżowe nagrody i dyplomy. Naprawdę miło jest czytać o założycielach Lwowskiego Klubu Krótkofalowców o Janie Ziębickim, Stanisławie Kozłowskim, Wacławie Fridmanie, Janu Kozielu, Stanisławie Komarnickim, o Szkole Kadeckiej, oglądać zdjęcia i schematy pierwszych nadajników. Broszura omawia: wydanie pierwszych numerów „Krótkofalowca Polskiego”, początki ogólnopolskiego QSL-biura oraz pierwszy podział Polski na 5 okręgów wywoławczych  z 1928 roku. Część materiałów do kroniki udostępnił Tomek-SP5CCC; myślę, że już wkrótce o historii polskiego krótkofalarstwa będziemy mogli czytać po polsku w książce autorstwa Tomka Ciepielowskiego – w innym przypadku pozostaje przetłumaczyć mi „Historię polskiego krótkofalarstwa...” z języka rosyjskiego -  na co mam już zgodę autora UY5XE.

11.  „U źródeł światowego krótkofalarstwa” Kronika 1898-1928.

12.  „Krótkofalowiec – radiotelegrafista legendarnym wywiadowcą”

Георгий Члиянц  - UY5XE.
Zdjęcie wykonałem we Lwowie w 2004 roku.

Георгий-UY5XE  +  Krzysztof-SQ5HAU  +  Jerzy-SP5VJO

Uroczystość: 90 lat Lwowskiego Klubu Krótkofalowców.

Zdjęcie wykonałem w 2016 roku w Brzuchowicach pod Lwowem.

13. Georgij-UY5XE wspólnie z Tomkiem Ciepielowskim SP5CCC wydali książkę:

"Lwowski Klub Krótkofalowców Zarys Dziejów".
Książka została wydana w języku polskim przez Wydawnictwa Komunikacji i Łączności w 2008 roku.

Współautorzy książki LKK: Georgij-UY5XE i Tomek-SP5CCC.
Zdjęcie wykonałem w 2006 roku w Rodatyczach na Ukrainie.